Het eindtermendebat blijft de gemoederen beroeren. Ook in dit debat is er veel polarisatie en weinig nuance. Kranten smullen van de machtsstrijd tussen NV-A en de katholieke koepel. Het parlement zou een coup willen plegen op de grondwettelijke vrijheid van onderwijs. Ook andere onderwijsverstrekkers voelen zich plots bedreigd, niet in het minst door krantenkoppen als 'Steinerscholen in het gedrang'. In mijn mailbox kreeg ik heel wat verontruste berichten : 'Tot mijn verbazing kiest Groen in het eindtermen-debat voor eenheidsworst en tegen de vrijheid van onderwijs waardoor de Steinerscholen in het gedrang komen...' Tot mijn verbazing wordt Groen zo in een kamp geplaatst waar wij hoegenaamd niet thuishoren. In Gent, met een groene schepen van onderwijs, groeien onafhankelijke methodescholen. Net zoals andere stedelijke scholen die veelkleurig zijn in hun eigen pedagogische visie. Omdat wij ervan overtuigd zijn dat het aan de overheid is om ons veelkleurig scholenlandschap in stand te houden. Omdat ze aansluiten bij onze visie op de rol van de overheid, die burgers emancipeert, vrij initiatief faciliteert, regels en een kader vastlegt om initiatieven van mensen mogelijk te maken, maar die zich vér afhoudt van staatsideologie en -pedagogie. De diversiteit aan pedagogische projecten levert ouders in Vlaanderen een reële keuzevrijheid op. Dat moeten we absoluut behouden. Onze scholen zorgen vanuit hun eigen visie en overtuiging voor pedagogiek en didactiek, voor persoonsvorming en ze bereiden kinderen en jongeren voor op de samenleving.Eindtermen en basisgeletterdheid 

Dit staat niet haaks op een verpletterende verantwoordelijkheid die we de overheid wel toedichten : het recht op onderwijs en gelijke onderwijskansen als een sociaal grondrecht bewaken en meer nog, garanderen.

In dat opzicht zijn de resultaten van het laatste PISA-rapport opnieuw een regelrechte wake-up call. De stijging van het aandeel laagpresteerders ten opzichte van 2006 is schrikwekkend: van 11,6% naar iets meer dan 17% in 2015. Wanneer één op zes leerlingen op 15-jaar niet het niveau behaalt om op eigen benen te staan, om te kunnen functioneren in de maatschappij, dan is dit een schandvlek voor Vlaanderen. Wanneer de kansen van leerlingen op dergelijke schaal worden gehypothekeerd, dan kan het parlement niet langer wegkijken. Deze discussie gaat dus niet over wie de echte minister van onderwijs is, of over de vrijheid van onderwijs, maar over het fundamenteel recht op onderwijs voor elk kind.

De huidige eindtermen worden behaald op populatieniveau. Dat wil zeggen dat er naar gestreefd wordt dat een meerderheid van de leerlingen die eindtermen bereiken. Dat is een probleem met de huidige eindtermen. Ze voldoen enerzijds niet meer omdat ze niet meer mee zijn met hun tijd, er teveel planlast is op dit moment en dit de vrijheid van leerkrachten in de weg staat, maar ook omdat bereiken op 'populatieniveau' wel erg relatief is en een grote groep leerlingen achterlaat ? een sociaal bepaald kwetsbare groep.

Het parlement besliste daarom ook dat het naast eindtermen op populatieniveau ook minimumdoelen zou vastleggen op individueel leerlingenniveau. Het zogenaamde concept 'basisgeletterdheid.' Dat is iets nieuw in het Vlaamse onderwijs. Het is een set aan basiscompetenties die zo essentieel zijn dat we vinden dat scholen er moeten voor zorgen dat elk kind die behaalt. Waarvan we als maatschappij met zijn allen transparant en democratisch bepalen wat het minimum is dat leerlingen moeten bereiken om te kunnen participeren aan de samenleving. Basisgeletterdheid gaat over de meest essentiële kennis, vaardigheden en attitudes waarvan wij als samenleving vinden dat iedereen ze op zak moet hebben.

Daar staat Groen achter. Het is een kwestie van sociale grondrechten en gelijke kansen. Ja, we vinden dat het onderwijs verplicht is om ervoor te zorgen dat èlke leerling minstens het basisniveau van zelfredzaamheid behaalt. En nee, we dulden hierop geen uitzonderingen. Het onderwijsveld moet inspraak krijgen in hoe zij basisgeletterdheid willen gaan invullen. Maar op het einde van de rit mag geen enkel kind achterblijven. Wie kan daar iets op tegen hebben?